Rotterdam artresidency

Afgelopen twee weken werkte ik in Rotterdam aan mijn project ‘Trashures’: van gevonden voorwerpen en grafische vormen maak ik composities die ik op stukken oud hout schilder. Dit werk is mijn ode aan het gewone. Schoonheid is namelijk overal. In de gekste, vieste, onopvallendste dingen die op straat liggen en waar de meeste mensen aan voorbij lopen.

Normaal is dit iets wat ik tussen opdrachten door doe. Het leek me een mooi experiment om eens te ervaren wat het effect zou zijn wanneer ik hier een aaneengesloten periode zonder afleiding aan zou werken. Ik nam een doos vol materiaal mee.

Ik had een fijne werkruimte die al snel als tweede thuis voelde. Vanaf dag 1 startte ik met het maken van een vormenverzameling. Ik tekende en schilderde de meegenomen gevonden voorwerpen. Deze verzameling, die steeds groter zal gaan groeien, ga ik gebruiken bij het maken van nieuwe ‘Trashures’ werken.

Het was interessant om te ontdekken wat nu echt mijn ideale werkritme is (een slow starter die graag tot laat doorwerkt). Die flow te ervaren, zonder druk van te moeten koken of wat dan ook, was heerlijk. Ik heb geëxperimenteerd met nieuwe materialen, stijlen en technieken. Boeken gelezen die al tijden lagen te wachten om gelezen of herlezen te worden. Ik probeerde me zo min mogelijk te focussen op het eindresultaat en zoveel mogelijk op het plezier van het maken. Zonder de druk iets goeds te willen maken, ontstaan de beste dingen.

Deze periode was een welkome reset, waardoor ik er nu met nieuwe ideeën en energie verder aan kan werken in mijn eigen studio. Met wat afstand van je normale doen en laten, zie je de dingen weer eens op een andere manier. En ook het praten met collega’s (waarvan het dus stikt in Rotterdam!) is inspirerend en brengt je tot nieuwe inzichten. Voor herhaling vatbaar dus, zo’n uitstapje.

(NB Naast alle schetsen heb ik ook een nieuw Trashures werk (1.15) gemaakt. Geïnspireerd op een gevonden scherf van een tegel tijdens een wandeling en een paar strandvondsten).